Το τροπικό επίφυτο προσελκύει τα βλέμματα με τον σκούρο χρωματισμό του που μπορεί να φτάσει μέχρι το μαύρο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι υπάρχουν αρκετά είδη ανθουριών που είναι γνωστό ότι έχουν σκουρόχρωμα βράκτια στην ανθοκομία εσωτερικών χώρων:
- Μαύρη Βασίλισσα,
- Μαύρη αγάπη,
- Μαύρη ομορφιά,
- Μαύρος Δράκος,
- Αγάπη για σοκολάτα.
Περιγραφή των ειδών του μαύρου ανθούριου
Τα ανθούρια με μαύρο πέπλο είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών των εκτροφέων. Κατά την αρχική φάση της ανθοφορίας, το βράκτιο έχει συχνά σκούρο μπορντό χρώμα. Το κάλυμμα σκουραίνει καθώς το κολοκύθι ωριμάζει, δίνοντας στο φυτό εσωτερικού χώρου μια ακόμη πιο διακοσμητική εμφάνιση.
Μαύρη βασίλισσα
Η μαύρη βασίλισσα ή ο μαύρος πρίγκιπας ανήκει στα είδη υψηλής ανάπτυξης. Μια άλλη μεταγραφή του ονόματος του ανθούριου “μαύρη βασίλισσα” δεν είναι ασυνήθιστη.
Ένα ενήλικο δείγμα έχει συχνά ύψος 80 εκατοστά. Ο όρθιος κάλυκας έχει λευκό ή ανοιχτό μπεζ χρώμα στην αρχή της ανθοφορίας.
Το ανοιχτόχρωμο όρθιο κομβίο τονίζει το σκούρο χρώμα του πέπλου. Το μέγεθος του σκούρου κολοβώματος κυμαίνεται από 12 έως 15 εκατοστά σε διάμετρο και εξαρτάται από την ηλικία του φυτού και τις συνθήκες ανάπτυξής του. Η γυαλιστερή καρδιόσχημη ταξιανθία έχει ανάγλυφες έντονες φλέβες που ενισχύουν περαιτέρω την ασυνήθιστη εμφάνιση του υβριδίου.
Στην αρχική φάση της ανθοφορίας, όταν ο κόκκος είναι ακόμη λείος, το κάλυμμα έχει σκούρο μπορντό ή κερασινωπό χρώμα. Με την πάροδο του χρόνου, το βράκτιο γίνεται πιο σκούρο, φτάνοντας σε μια κοκκινωπή μαύρη απόχρωση μέχρι να ανοίξουν οι μικρές ταξιανθίες του όρθιου κολοβώματος.
Οι έμπειροι ανθοπώλες φυτεύουν δύο ή τρία δείγματα στο ίδιο βάζο, αυξάνοντας την πυκνότητα του πρασίνου και των ασυνήθιστων λουλουδιών.
Τα πράσινα φύλλα του υβριδίου Black Queen είναι σκουροπράσινα, δερματώδη, επιμήκη σε σχήμα καρδιάς. Οι μίσχοι είναι κατακόρυφοι και ευθύγραμμοι. Οι μίσχοι των λουλουδιών αναπτύσσονται από τις μασχάλες των φύλλων. Τα όρθια βέλη υψώνονται πάνω από το πράσινο του μισού θάμνου.
Μαύρη αγάπη
Η πλήρης ονομασία του υβριδίου είναι Anthurium andrianum Black love. Το φυτό ανήκει στα πολυάριθμα υβρίδια αγάπης.
Ο αειθαλής ημιθαμνώδης θάμνος φτάνει σε μέγιστο ύψος 50-60 εκατοστά.
Τα επιμήκη, γυαλιστερά φύλλα μαύρης λάβας έχουν σκούρο πράσινο χρώμα χωρίς κηλίδες.
Ο κάλυκας του άνθους είναι όρθιος, ανοιχτό μπεζ με πρασινωπή ή κίτρινη απόχρωση. Το χρώμα του κολοβώματος γίνεται πιο σκούρο καθώς ωριμάζει, ενώνοντας σχεδόν πλήρως το χρώμα του πέπλου.
Οι κάθετοι μίσχοι των λουλουδιών υψώνονται πάνω από το πράσινο του επιφύτου. Η κουβέρτα φτάνει σε μέγεθος 15 εκατοστών. Η κουβέρτα είναι επιμήκης σε σχήμα καρδιάς, μαύρη με μπορντό απόχρωση. Η υφή δεν είναι έντονη και η επιφάνεια του πτερυγίου είναι σχεδόν λεία.
Μαύρη ομορφιά
Η μαύρη ποικιλία ανθούριου διαφέρει από τις αντίστοιχες ποικιλίες με τα διακοσμητικά πράσινα φύλλα και το κάλυμμα σε σχήμα τουλίπας.
Το καλλωπιστικό ανθοφόρο επίφυτο φτάνει σε ύψος τα 65 εκατοστά στο σπίτι.Τα φύλλα, με ελαφρώς βελούδινη επιφάνεια, έχουν βαθύ πράσινο χρώμα. Υπάρχουν έντονες μπορντό ραβδώσεις στο πίσω μέρος της πλάκας των φύλλων.
Το κολοκύθι “μαύρη ομορφιά” είναι όρθιο και ευθυτενές. Κατά την ωρίμανση, έχει μαύρο χρώμα και ενσωματώνεται στο φόντο του πέπλου.
Το βράκτιο έχει επίμηκες σχήμα που μοιάζει με τουλίπα. Έχει διάμετρο περίπου δέκα εκατοστά. Ο χρωματισμός ποικίλλει από σκούρο μπορντό στην αρχή της ανθοφορίας έως μαύρο με μπορντό απόχρωση κατά την ωρίμανση.
Με την κατάλληλη φροντίδα, το ανθούριο Black Beauty θα σχηματίσει πολλά σημεία ανάπτυξης, δίνοντας στον θάμνο μια πλούσια εμφάνιση.
Μαύρος Δράκος
Το είδος αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο στις συλλογές ανθοπωλείων. Ο εξωτικός μαύρος δράκος ανήκει στη σειρά των μεγάλων ανθούριων. Το φυτό δεν χαρακτηρίζεται μόνο από τα διακοσμητικά μαύρα λουλούδια του, αλλά και από τον ασυνήθιστο πράσινο χρωματισμό του.
Τα επιμήκη λογχοειδή φύλλα αναπτύσσονται σε κοντούς μίσχους και σχηματίζουν έναν πλούσιο ποώδη θάμνο. Το διαφοροποιημένο φύλλωμα αλλάζει με την πάροδο του χρόνου από μια πράσινη παλέτα ποικίλης έντασης σε έντονα μπορντό κηλίδες και φλέβες.
Το ανθούριο Black Dragon, σε αντίθεση με τα όμορφα ανθισμένα αδέρφια του, προσελκύει την προσοχή των ανθοπωλών με το ασυνήθιστο σχήμα και τον χρωματισμό των μεγάλων φύλλων του.
Το χρώμα του ψηλού κολοβώματος κλίνει προς τις καφέ αποχρώσεις. Το χρώμα του κολοβώματος αλλάζει σε κίτρινο-καφέ καθώς πλησιάζει η φάση της μέγιστης ανθοφορίας. Τα καφέ βράκτια ή βράκτια δεν είναι καλά καθορισμένα και έχουν επίμηκες σχήμα.
Αγάπη σοκολάτας
Ο καλλωπιστικός αειθαλής ημιθαμνώδης θάμνος Chocolate Love φτάνει σε ύψος τα 50 εκατοστά στο σπίτι.
Άλλη μια σπάνια ποικιλία που δεν συναντάται συχνά σε ιδιωτικές συλλογές.
Συχνά αναφέρεται από ανθοπωλεία ως σοκολατένιο ανθούριο ή σοκολατένια αγάπη.
Τα φύλλα είναι γυαλιστερά, δερματώδη σε μακρύ μίσχο. Το σχήμα της πλάκας του φύλλου είναι επιμήκες σε σχήμα καρδιάς. Η κάτω πλευρά των φύλλων είναι ματ, ελαφρώς βελούδινη. Οι φλέβες δεν εκφράζονται. Η γυαλιστερή πλευρά είναι βαθυπράσινη.
Ο όρθιος, όρθιος κόμπος του ανθούριου της σοκολατένιας αγάπης είναι ανοιχτοπράσινος και γίνεται πιο σκούρος καθώς ανθίζει. Το βράκτιο, ή πέπλο, έχει σχήμα καρδιάς με ανάγλυφες άκρες και αιχμηρή άκρη και γυαλιστερή επιφάνεια. Η ανάγλυφη υφή τονίζει τη διάταξη των φλεβών.
Το πέπλο έχει διαστάσεις 9-11 εκατοστά. Κάθετα βέλη από μίσχους λουλουδιών υψώνονται πάνω από τα πράσινα φύλλα. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, το φυτό σχηματίζει πολλά σημεία ανάπτυξης, παρέχοντας έναν πυκνό πράσινο ποώδη ημίθαμνο θάμνο.
Πώς να φροντίσετε τα μαύρα ανθούρια
Τα ανθούρια έχουν αποκτήσει αδικαιολόγητα τη φήμη ιδιότροπων και εύκολα τραυματιζόμενων φυτών εσωτερικού χώρου. Η αγρονομία των μαύρων ανθούριων δεν διαφέρει από τους συνήθεις κανόνες φροντίδας για τους επιφυτικούς εκπροσώπους του τροπικού δάσους.
Η επιτυχής καλλιέργεια ανθούριων στο σπίτι είναι δυνατή μόνο σε ένα μικροκλίμα που προσεγγίζει τις συνθήκες φυσικής ανάπτυξης.
Τα ανθούρια υποφέρουν συχνότερα από:
- Έλλειψη υγρασίας,
- Ανεπαρκής φωτισμός,
- Ανεπαρκές πότισμα.
Οι αρχάριοι καλλιεργητές λουλουδιών δεν συνιστάται να ξεκινήσουν μια συλλογή με ανθούριο, καθώς το φυτό μπορεί εύκολα να πεθάνει από κοινές ατασθαλίες.
Θερμοκρασία και υγρασία
Η βέλτιστη θερμοκρασία για ένα ανθούριο εξαρτάται από τη βλαστική φάση. Κατά τη διάρκεια της ενεργού ανάπτυξης και της ανθοφορίας, η θερμοκρασία του δωματίου πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ +20 και +25 °C. Ο αειθαλής ημίθαμνος θάμνος εισέρχεται στη φάση ανάπαυσης μετά από μια μακρά περίοδο ανθοφορίας, που συχνά διαρκεί 10-12 εβδομάδες.
Κατά τη διάρκεια της φάσης ανάπαυσης, η θερμοκρασία στο δωμάτιο με το ανθούριο δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους +15 +18 °C. Ένα ψυχρότερο δωμάτιο θα σκοτώσει το φυτό.
Το επίφυτο απαιτεί αυξημένη υγρασία και ανταποκρίνεται ευνοϊκά σε έναν καθημερινό ψεκασμό με μαλακό βραστό νερό τις πρωινές ώρες.
Φωτισμός για ανθούρια και πότισμα
Σε φυσικές συνθήκες, τα ανθούρια δεν αντιμετωπίζουν άμεσο ηλιακό φως, καθώς αναπτύσσονται στη σκιά ψηλών δέντρων. Για την καλλιέργεια της τροπικής ποικιλίας στο σπίτι, θα πρέπει να προτιμάται ένα περβάζι σε ένα νοτιοανατολικό ή νοτιοδυτικό παράθυρο.
Το χειμώνα, το φως της ημέρας μπορεί να παραταθεί με τεχνητό φως ημέρας. Ο αειθαλής θάμνος έχει περίοδο φωτός ημέρας τουλάχιστον οκτώ έως δέκα ώρες.
Τα επιφυτικά φυτά απορροφούν την υγρασία με όλη τους τη φύση, όχι μόνο με τις ρίζες τους. Τα ανθούρια δεν έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν και να διατηρούν την υγρασία. Προσαρμόστε το πρόγραμμα ποτίσματος ανάλογα με την εποχή, τις κλιματολογικές συνθήκες και τη βλαστική φάση του εσωτερικού λουλουδιού.
Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε το επίπεδο υγρασίας της ριζικής μπάλας για να αποφύγετε την ξήρανση ή την υφαλμύρωσή της.
Το επίφυτο δεν πρέπει να ποτίζεται μέχρι να στεγνώσει το ανώτερο στρώμα.
Ποτίστε το ανθούριο τουλάχιστον μία ή δύο φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Εφαρμόστε λίπασμα για ανθοφόρα φυτά εσωτερικού χώρου δύο φορές το μήνα.
Η συγκέντρωση του θρεπτικού διαλύματος πρέπει να είναι κάπως χαμηλότερη από τη συνιστώμενη στη συσκευασία.
Το πότισμα του επίφυτου μειώνεται σε μία φορά κάθε επτά έως δέκα ημέρες μετά την ανθοφορία, όταν το φυτό εισέρχεται στη φάση ανάπαυσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται λιπάσματα για να μην προκληθούν απρογραμμάτιστοι βλαστοί.
Ο ορθός λήθαργος αποτελεί προϋπόθεση για την άφθονη ανθοφορία.
Τα πιο συνηθισμένα λάθη
Οι άπειροι καλλιεργητές που επιχειρούν να ασχοληθούν για πρώτη φορά με ένα ανθούριο θα κάνουν τα συνήθη λάθη λόγω υπερβολικού ενθουσιασμού.
Η πιο συχνή αιτία θανάτου του τροπικού ημίθαμνου είναι:
- Υφαλμύρωση ή ξήρανση του υποστρώματος,
- Έλλειψη αερισμού του εδαφικού μίγματος,
- Διατήρηση σε έντονο φως κάτω από άμεσο ηλιακό φως,
- Καταστροφικά ρεύματα που προκαλούν υπερθέρμανση και απώλεια υγρασίας,
- Προσπάθεια ριζοβολίας μοσχευμάτων σε νερό,
- Υπερθέρμανση του φυτού κατά τη διάρκεια του χειμώνα,
- Απότομες διακυμάνσεις της μέσης ημερήσιας θερμοκρασίας.
Το ανθούριο θεωρείται λανθασμένα ως ένα ιδιότροπο φυτό εσωτερικού χώρου. Στην πραγματικότητα, ο κύριος λόγος για τον θάνατο πολύτιμων δειγμάτων είναι μια βασική παρανόηση της βλάστησης των επιφυτικών ειδών.
